Hier vind je verdere vertelsels over de echte Maurice Maeterlinck en zijn werk als schrijver.

1862 - In Gent wordt kleine Mo geboren in een Franstalig gezin. Hij is voorbestemd om advocaat te worden, maar Maurice wordt liever schrijver.

1866 – Alfred Nobel vindt het dynamiet uit. De industriële revolutie krijgt een enorme boost. Kleine Mo groeit op als kleuter in een welgestelde familie in Gent.

1874 – Kleine Mo gaat naar het college. Een tijd van stoom en staal, paard en kar. In Amerika zoeken cowboys naar goud, in Vlaanderen heeft elk dorp zijn kerktoren. Fabrieken en mijnen doen steden groeien. Meer en meer ‘eenvoudige mensen’ gaan naar school, leren denken en dromen. In Vlaanderen is het Nederlands nog maar net ‘hoofdtaal’ geworden. Maar de boeken, de wet en de burgerij zijn nog streng Franstalig. Zo ook papa Maeterlinck: “Maurice, je bent nu 12 jaar, jij wordt advocaat.” Met zijn haar in een zijstreep en al zijn spullen netjes gesorteerd trekt Kleine Mo met boekentas, potlood en een appel uit de boomgaard naar het college in Gent.

Maurice leest veel, hij verslindt boeken: van Victor Hugo, de gedichten van Guido Gezelle en onder zijn hoofdkussen: alle avonturenboeken van Jules Verne.

1889 – Alfred Nobel beseft in Parijs dat hij met zijn uitvinding enorm veel leed veroorzaakt. Hij laat de ‘nobelprijs’ opnemen in zijn testament en begint toneelstukken te schrijven. Kleine Mo is intussen grote Maurice Maeterlinck en schrijft zijn eerste toneelstuk … in Parijs.

1899 – Er komen auto’s, elektriciteit, nog meer fabrieken,…  maar ook het socialisme komt op, grote rijkdom gaat hand in hand met veel armoede. Vele mensen vluchten naar Amerika, kunstenaars vluchten naar nieuwe werelden in hun hoofd.

Maeterlinck wordt advocaat, maar verzint en schrijft veel liever verhalen. Hij wordt een gevierd toneelschrijver. Hij publiceert op zijn 27^e ‘Demoiselle Maleine’, vaag gebaseerd op een sprookje van de gebroeders Grimm. Zijn prachtig taalgebruik, vol fantasie maken van Maeterlinck al snel een bekend schrijver. Hij heeft veel bewonderaars in Brussel, Parijs en heel Europa.

1908 - Maurice Maeterlinck schrijft ‘Een blauwe vogel’’ Het wordt een wereldhit. Hij koppelt een enorm herkenbaar thema: ‘de zoektocht naar geluk’ aan een oud chinees sprookjes-symbool: ‘de blauwe vogel’.

De Blauwe vogel is een voorbeeld van het 'symbolisme'. Dat is een soort verhalen waarin dingen symbool staan voor iets anders. Bijvoorbeeld een blauwe vogel betekent geluk. Een pak zuiker betekent gulzigheid, enzovoort.

1911 – Alfred Nobel glimlacht vanuit het graf: de 12^e nobelprijs voor literatuur gaat naar Maurice Maeterlinck uit België.

“Als erkenning voor zijn veelzijdige literaire bezigheden en in het bijzonder voor zijn drama's, die zich onderscheiden door een overvloed aan verbeelding en poëtische verfijndheid die, soms onder het mom van een sprookje, een grote bron van inspiratie zijn, terwijl ze tevens op mysterieuze wijze een beroep doen op de gevoelens van de lezer en diens verbeelding stimuleren.”

1914 - Een paar jaar later breekt de eerste wereldoorlog uit. Hoogdagen voor Alfred Nobels dynamiet. De paus zegt dat katholieken de boeken van Maeterlinck niet meer mogen lezen. Hij vindt ze verwerpelijk. Maeterlinck wordt nog in de adelstand verheven, hertrouwt, verdient nog goed zijn boterham en sterft hoogbejaard.

1920 – Een Blauwe Vogel wordt ook een theaterstuk en gaat in Brussel in première in de opera van De Munt.

1949 - Maurice Maeterlinck sterft, maar zijn verhalen blijven voor altijd bestaan.